Als u zich zorgen maakt dat u een slaapstoornis heeft, zoals slaapapneu of slapeloosheid, heeft u wellicht een bezoek gebracht aan uw arts. Na enkele vragen over uw slaapgewoonten, heeft uw arts misschien besloten dat het tijd is voor u om een officiële diagnose te stellen.
Officiële diagnoses van slaapstoornissen zoals slapeloosheid, slaapapneu en rustelozebenensyndroom kunnen bij een slaapkliniek worden gesteld.
Wat Is Een Slaapkliniek?
In wezen is een slaapkliniek een medisch laboratorium waar patiënten ’s nachts of overdag worden gecontroleerd om te observeren hoe ze slapen. Elke kamer heeft de juiste medische bewakingsapparatuur en wordt bemand door medisch personeel dat is opgeleid in slaapgeneeskunde. Op basis van de gegevens van uw slaaponderzoek stelt de behandelend arts vast of u al dan niet een slaapstoornis heeft.
Slaapklinieken zijn in de eerste plaats diagnostische centra. Hoewel ze deel uitmaken van een groter ziekenhuis, kunnen de meeste klinieken onafhankelijk opereren. Hoewel deze klinieken een arts kunnen hebben die toezicht houdt op het werk, wordt het merendeel van het werk door technici gedaan. Het zijn de technici die uw test uitvoeren en u controleren. Zij delen uw gegevens vervolgens met de arts, die ze interpreteert en u een diagnose geeft.
Hoe Zijn De Patiëntenkamers?
De patiëntenkamers van een slaapkliniek hebben medische apparatuur die uw slaap bewaakt terwijl u slaapt. Deze sensoren en draden verbinden u met de apparatuur. De apparatuur houdt tijdens de slaap verschillende vitale functies in de gaten, waaronder uw hersengolven en ademhalingspatronen, evenals oog- en lichaamsbewegingen.
Aan de ene kant is een observatieraam met intercom. Dit gebied zal worden ingenomen door de technicus van de slaapkliniek voor de duur van het onderzoek. Hij/zij kan je zien terwijl je slaapt en communiceren via de intercom.
De patiëntenkamers in de slaapklinieken van ziekenhuizen zien er vaak hetzelfde uit als andere kamers, maar hebben comfortabelere bedden en betere diagnostische apparatuur. De kamers in een op zichzelf staande slaapkliniek lijken daarentegen meer op hotelkamers. Veel slaapklinieken streven ernaar om van de kamers een gastvrije omgeving te maken, omdat ze weten hoe moeilijk het kan zijn voor iemand om in een vreemde omgeving in slaap te vallen.
Waarom Een Slaaponderzoek Laten Doen?
Als u last heeft van chronisch snurken, overmatige slaperigheid overdag, of in het algemeen moeilijk in slaap vallen of doorslapen, is het mogelijk dat u een slaapstoornis heeft. Wanneer gedragsveranderingen of andere behandelingen een slaapgerelateerd probleem niet oplossen, zullen artsen patiënten meestal doorverwijzen naar slaapklinieken.
Als u bijvoorbeeld uw huisarts heeft bezocht over snurken, heeft deze mogelijk het volgende advies gesuggereerd: ga van slapen op uw rug naar uw zij, verander uw dieet en lichaamsbeweging en probeer af te vallen. Om ervoor te zorgen dat u 7 uur slaap krijgt, heeft uw arts u mogelijk aangeraden een specifiek slaapschema te volgen. Als uw snurken na deze veranderingen niet verbetert, kan uw arts een slaaponderzoek aanbevelen om te bepalen of u slaapapneu heeft.
Vooral je hersengolfactiviteit is een enorm diagnostisch hulpmiddel, omdat we verschillende hersengolfactiviteit weergeven afhankelijk van het slaapstadium.
Onthoud: slaapklinieken genezen uw aandoening niet. Ze diagnosticeren een probleem of bevestigen een voorlopige diagnose.
Wat Is Een Slaaponderzoek?
In een slaapkliniek kunnen verschillende slaapstoornissen worden gediagnosticeerd. Hier zijn enkele van de meest voorkomende:
Slaapapneu
Slaapapneu is een slaapgerelateerde ademhalingsstoornis waarbij het individu tijdelijk stopt met ademen tijdens de slaap. Of de persoon het nu beseft of niet, de hersenen maken hem net genoeg wakker om weer te ademen. Zelfs als ze zich er niet van bewust zijn, kunnen de constante onderbrekingen van de slaap overmatige slaperigheid overdag veroorzaken en de rust van hun slaap verstoren. Het is ook gevaarlijk omdat elke onderbreking van de ademhaling ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
Er zijn twee hoofdvormen van slaapapneu:
- Obstructieve slaapapneu (OSA) , die wordt veroorzaakt door een fysieke blokkade van de luchtwegen. Dit is het meest voorkomende type en wordt geassocieerd met obesitas.
- Centrale slaapapneu (CSA) , die wordt veroorzaakt door een communicatiefout tussen uw hersenen en uw ademhalingsspieren.
Omdat elk type slaapapneu een andere behandeling vereist, is een slaaponderzoek essentieel. Apneu kan worden gediagnosticeerd op basis van de ernst of frequentie van de episodes, ook wel bekend als de apneu/hypopneu-index.
Slapeloosheid
Slapeloosheid is een van de meest voorkomende slaapstoornissen, met milde slapeloosheid die een op de drie Amerikanen treft. Dit is een aandoening die moeilijkheden veroorzaakt bij het inslapen of doorslapen. Het kan ook inhouden dat u ’s nachts vaak wakker wordt of vroeg opstaat. Wanneer deze symptomen langer dan een paar maanden aanhouden, wordt dit chronische slapeloosheid genoemd. Slapeloosheid is een belangrijke oorzaak van langdurig slaaptekort.
De slapeloosheidstest kan enkele dagen duren in een kliniek. Gedurende deze tijd kunt u overdag naar huis gaan en uw dagelijkse activiteiten voortzetten zoals gewoonlijk. Slapeloosheid is een aandoening die sterk kan worden beïnvloed door omgevingsfactoren en psychische aandoeningen zoals angst en depressie. Het kan ook een teken zijn van een andere slaapstoornis. Een slaaponderzoek kan helpen de oorzaak te achterhalen.
Narcolepsie
Narcolepsie is een aandoening die ’s ochtends overmatige slaperigheid overdag veroorzaakt, ook al krijgt de persoon’ s nachts voldoende slaap. Narcolepsiepatiënten ervaren ook een plotselinge, oncontroleerbare slapeloosheid die hun dag kan verstoren en het risico op letsel kan opleveren.
Om narcolepsie te diagnosticeren, voeren slaapklinieken zowel een nachtelijk onderzoek als een dagonderzoek uit. Het dagonderzoek meet hoe snel ze in slaap vallen en op welke tijden, terwijl het nachtelijke onderzoek identificeert of er een andere slaapstoornis is die hun symptomen overdag zou kunnen veroorzaken.
Rustelozebenensyndroom (RLS).
RLS verwijst naar een slaapgerelateerde bewegingsstoornis waarbij de patiënt een tintelend of verdoofd gevoel in de onderste ledematen voelt wanneer ze gaan liggen. Het is vergelijkbaar met wat er gebeurt als je naar bed gaat. Ze kunnen alleen verlichting vinden door de benen te bewegen. Deze oncontroleerbare drang om constant hun benen te bewegen om de pijnsensatie te verlichten, maakt het een uitdaging om in slaap te vallen.
Hoewel RLS vaak wordt gediagnosticeerd op basis van zelfgerapporteerde symptomen, kan een slaaponderzoek helpen bepalen of het wordt veroorzaakt door een andere onderliggende slaapstoornis.
Periodieke Bewegingsstoornis Van De Ledematen (PLMD)
PLMD is een andere aandoening die repetitieve onwillekeurige bewegingen van de onderste ledematen veroorzaakt. Deze bewegingen zijn echter niet geassocieerd met REM-slaap.
Slaapstudies worden vaak besteld omdat PLMD een hoge associatie heeft met andere slaapstoornissen.
Slaapwandelen
Parasomnia is wanneer iemand wakker wordt uit een diepe slaap en rondloopt. Aangezien het individu slaapt wanneer dit gebeurt, kunnen ze zichzelf gemakkelijk verwonden.
Hoewel de meeste kinderen van nature over het slaapwandelen heen groeien, is het mogelijk om een slaaponderzoek te laten doen om na te gaan of de symptomen niet te wijten zijn aan slaapaanvallen of andere aandoeningen.
Ritmische Bewegingsstoornis
Een aandoening die bekend staat als ritmische bewegingsstoornis, die vaker voorkomt bij kinderen, ziet de persoon zijn lichaam op een repetitieve manier wiegen terwijl hij in slaap valt of voordat hij licht gaat slapen. Het kan tot letsel leiden als de bewegingen gewelddadig zijn.
De symptomen van een ritmische bewegingsstoornis, die op slaapwandelen of epilepsie kan lijken, kunnen worden verward met slaapwandelen. Slaapstudies helpen de ware oorzaak te achterhalen.
REM-gedragsstoornis (RBD)
REM-gedragsstoornis is een slaapstoornis die verband houdt met het REM-slaapstadium. Het individu maakt luide geluiden tijdens de slaap en voert zijn dromen gewelddadig uit door te schreeuwen, rennen, springen of andere bewegingen. In tegenstelling tot nachtelijke paniekaanvallen, waarbij het individu zich de episode niet herinnert bij het ontwaken, zijn mensen met RBD doorgaans alert bij het ontwaken en herinneren ze zich de episode nog lang daarna.
Oudere volwassenen hebben meer kans op RBD. Het wordt vaak verward met andere slaapbewegingsstoornissen. Een slaaponderzoek, samen met een neurologisch onderzoek, kan de symptomen van RBD onderscheiden van die van andere gezondheidsproblemen.
Slaap Bruxisme
Slaapbruxisme verwijst naar een stoornis in de slaapbeweging die ervoor zorgt dat een persoon zijn tanden knarst of zijn gezichtsspieren aanspant tijdens het slapen. Dit kan leiden tot ernstige gebitsproblemen en hun slaapkwaliteit verstoren. Veel mensen ontdekken dat ze slaapbruxisme hebben als ze hoofdpijn krijgen of tandbeschadigingen opmerken.
Vaak wordt een speciaal apparaat voor tandenknarsen voorgeschreven. Om het recept te krijgen, is een slaaponderzoek noodzakelijk.
Wat Zijn De Resultaten Van Een Slaaponderzoek?
De meeste onderzoeken naar slaapklinieken vereisen bezoeken van één nacht, of zelfs meer dan één nacht in het geval van slapeloosheid. Voor sommige aandoeningen, zoals narcolepsie, kan echter een extra dagonderzoek nodig zijn voor de diagnose.
Ploegenwerkers vormen de enige uitzondering op de nachtstudies. Aangezien ze normaal gesproken overdag slapen, kan het examen afwisselend overdag worden gepland om aan hun typische slaapschema te voldoen.
In slaapklinieken zijn er vier hoofdtypen tests:
1. Polysomnogram (PSG)
De meest uitgevoerde test is het polysomnogram. Dankzij elektroden en sensoren die aan uw lichaam zijn bevestigd, meet en registreert dit nachtelijke onderzoek uw vitale functies terwijl u slaapt, waaronder uw hersenactiviteit, hartslag, bloeddruk, zuurstofniveaus, lichaams- en oogbewegingen. Een polysomnogram is een cruciaal testinstrument voor de meeste slaapstoornissen, waaronder slaapapneu, slaapgerelateerde bewegings- of epileptische aandoeningen en slapeloosheid.
2. Meerdere Slaaplatentietest (MSLT)
Na het voltooien van een polysomnogram kan MSLT worden besteld bij slaapapneu en narcolepsie. Deze examens worden overdag gedaan. Tijdens de MSLT heeft de patiënt vijf dutjes van 20 minuten die elk met een tussenpoos van 2 uur zijn gepland. De technicus zal de hersenactiviteit en oogbewegingen volgen om te bepalen hoe slaperig de patiënt is, wanneer ze naar REM gaan en of hun slaapapneu-behandelingen goed werken.
